Лидер

Стив Жобс 1997 онд дампуурч явсан компанийг авч 2011 он гэхэд дэлхийн хамгийн үнэ цэнэтэй болгосон.

Хүн бүр түүнийг суут ухаантан гэж боддог байв. Харин тэр ердөө л жирийн хүн байв. Түүнд харин агуу том вижн, амбиц, түүнийгээ хэрэгжүүлэх хүсэл тэмүүлэл байлаа.

Тэр муу менежер байлаа. Гэхдээ тэр агуу лидер байв. Агаарт хөвж буй хариуцлагыг олж харан, түүнийг сэтгэл зүрхээрээ хүлээн авсан хүн бол лидер мөн. Тэрнээс биш ямар нэгэн 6 зуршилтай, эсвэл 7 гажигтай алиалагч бишээ.

Харамсалтай нь вижн, амбиц, хүсэл тэмүүлэл, хариуцлагыг өөр дээрээ авдаг энэ софт чанарууд цус дамждаггүй байх юм. Чингис хаан бас ийм л агуу удирдагч байсан боловч түүнийг харж байгаагүй үр ач нарт нь ийм лидер чанар төрөөгүй билээ.

Ер нь аристократ нийгэм нуран унасан фундаментал шалтгаан нь энэ. Хариуцлагыг зүрх сэтгэлдээ хүлээн авч чаддаг хүмүүс дандаа бэрхшээл амссан хүмүүс байдаг. Торгон өлгийд төрж, тоймгүй баялаг дунд өссөн хүүхдүүдэд ийм чанар төрнө гэдэг нь өдрийн од адил.

Тийм учир демокраси гарч ирсэн. Лидер угаасаа хаа нэгтэй, бараг л 7 буудалд төрөх магадлал нь хамаагүй илүү тул, түүнийг олж тодруулах ёстой.

Демокраси маш олон сул талтай тул түүн дээр суурилж Меритокраси хөгжиж явна. Стив Жобс хэрэв өөрийн дэд захирлуудын санаа бодлыг байнга тусгаж явсан бол Алим Корпораци ийм том болохгүй байв. Чингис Хаан жанжнуудаасаа байнга асууж, юм хийхдээ ард олнынхоо санаа  бодлыг тусгах гэж хуралдаад суудаг байсан бол Их Монгол улс байгуулагдахгүй байв.

Дагах ёсон гэж Меритокраси буй. Дагуулах ёсон гэж Демокраси буй. Дагах, дагуулах ёсон хослон нийгэм хөгжих учиртай.

Дагаж чадахгүй далдганавал ард түмэн хохирно. Дагуулж чадахгүй сүгсэлзвэл ард түмэн зутрана.