Development Theory

Өмнөх бичлэг дээр нэмэхэд...

Ром, Наполеон, Александр эд нарт онцын гойд юм байхгүй. Болох зүйл болсон. Европийн сэргэн мандалт ч гэсэн тайлбартай.

Дэлхийн түүхэнд олон агуу удирдагчид, олон том гүрнүүд байсан. Гэхдээ энэ дундаас хоёр түүх анхаарал татна.

Олон том гүрнүүдээр, өөрөөсөө хөгжилтэй улсуудаар хүрээлэгдсэн. Соёл, боловсролын хувьд олон зуун жилээр хоцрогдсон улс орон. Дотоодын самуунтай. Гэхдээ ердөө 20-30 жилийн дотор дэлхийд оройлж чадсан.

Харин Чингис хааны үед Монгол хаана байв. Дэлхийн хамгийн өндөр хөгжилтэй Хятад улстай хиллэж байлаа. Бичиг үсэг, боловсрол, соёлоор сул. Хамгийн гол нь мэдлэгээр буурай байсан боловч дэлхийн түүхэнд байхгүй ҮСРЭЛТийг хийж чадсан.

Тэрнээс том нутаг эзэлсэн, олон арми ялсан нь Монголын гайхамшиг байгаагүй юм. Ихэнх хүмүүсийн боддог шиг. 500 жил чөлөөт зах зээл хөгжүүлээд пуужин хийж сансарт нисэх л байх. Харин 200 жилээр хоцрогдсон, ямар ч найдваргүй ард түмнийг толгой эргэм өндөр амжилтанд төсөөлшгүй богино хугацаанд хүргэж чадсан нь түүх юм.

Үүнтэй төстэй дахиад нэг жишээ түүхэнд тохиож гарсан нь Сингапур улс юм.

Өнөөгийн Монгол Америкаас хэдэн жилээр хоцорч байгааг бид мэднэ.

1600 онд хувьцаа гаргаж байсан, 1300 онд даатгалын гэрээ байгуулж явсаар өнөөдөртэй золгосон ард түмний замаар, араас нь, алдаа бүрийг нь давтаж явж болохгүй ээ. Биднийг тэгэж бэдэрч явах хооронд тэд хаана хүрсэн байх билээ.

Бидэнд цоо шинэ Хөгжлийн онол хэрэгтэй. Ялангуяа Харвардын гаруудын санаанд нь ч орохгүй тийм л онол хэрэгтэй. Хэрвээ тэд нар сэтгэж чадсанаас илүү гарч чадахгүй байгаа бол бид хоцорсоон л гэсэн үг.

Монгол үндэстэн дэлхийн ард түмний лидер наци байж, хүн төрлөхтөний хөгжил дэвшилд өөрсдийн бодитой хувь нэмрийг оруулж байсан цаг үе бий. Бид өчүүхэн хугацаанд толгой эргэм амжилт гаргаж чадсан боловч Амжилтаа бататгах хойч үе - лидер төрж гараагүй. Феодализм бол амжилтыг хадгалах зөв механизм биш. Тэрний амьд баталгаа нь одоогийн дэлхийн адагт жагсах Монголчууд бид нар. Лидершип цус дамждаггүй. Чингис хаан гайхамшигтай үсрэлтийг хийх философийг эзэмшиж байсан боловч яаж хадгалахыг хараахан мэдээгүй.  

Олон улсын байгууллагууд Монгол улсын ядуурлыг бууруулах асуудлыг хөндөж ирсэн болохоос биш Монголчуудын дэлхийд өөрсдийн хувь нэмрийг оруулах, үндэстэний хүсэл эрмэлзлийг харгалзсан билүү. Америкад ядуу хүн гэдэг нь жилийн 12 мянган долларын орлоготой, харин Монголд жилийн 1 мянган долларын орлоготой хүнийг ядуу гэж ангилчихаад - бид дэлхийд тэргүүлэх үү.

Энэ дэлхийд төр засаг нь манлайлахгүй, төр засаг нь оролцохгүйгээр хөгжсөн улс байна уу. "Далд гар зохицуулчихна аа. Та нар зах зээлээсээ хол байж бай" гэдэг зөвлөгөөг дагаад бид юу болов. Ганц сая долларын ч хөрөнггүй, хамгийн чадвар муутай боловсон хүчинтэй Монголын Ай-Ти компани төрийн ямар ч оролцоогүйгээр Гүүглтэй өрсөлдлөө юу.

Бид Хөгжлийн нууцийг өөрсдөө томъёолж нээх цаг нь болжээ.

Монгол хүмүүсийн хүсэл эрмэлзэл бол хүн төрлөхтөний хөгжил дэвшилд өөрсдийн хувь нэмрийг оруулах явдал билээ.