Миний танил нэг залуу, одоо 27 настай. Миний мэдэхээр бараг ажил хийж үзээгүй, тасралтгүй сурсан. Дахиад энэ намар магистрт явна гэнэ. Миний бодлоор энэ хүн яг сурдаг насан дээрээ "сурж" өөрийгөө маш том алж байгаа. Ямар хэлээд үг авах биш.
Хамт олон дунд орж, хүнтэй харьцаж, хүнд удирдуулж, хүн удирдаж, ажил хийж, орой шөнө сууж, ажлын ард гарч, анги танхимд биш шөнө орой ажлын гадуур мэдлэг олж авч сурдаг насан дээрээ "сурж" өөрийгөө алж байгаа.
Үүнийг сонссон нэг танил Япон өвөө, толгой сэгсэрч "Монголд байгаа Япончууд нэг зүйлийг ойлгохгүй гайхацгаадаг. Монголчууд хөдөлмөр хийж сурах ёстой шижигнэсэн залуу насаа тэр чигт нь сургуульд өнгөрөөдөг, үнэхээр ойлгогдохгүй." гэж хэлэв.
6 настайгаас эхлээд бүх л бүтэн 15 жил сурж сурчихаад төгсөөд ажил дээр гармагц л дахиад сурах тухай бодож эхэлдэг хүмүүс бол бид юм.
Энэ 2 шалтгаантай. 1) Монголын дунд, дээд боловсролын систем ямархуу хөгийн, чанар муутай байгаагийн шууд нотлогоо. Хүн дотроо далд ухамсартаа тэрийг мэдээд байна. Юу ч сураагүйгээ мэдээд байгаа учир дахиад сурах гээд тэмүүлээд байна.
2) Манайхны ойлгоц бодит байдлаас хол хол зөрдөгийн нэг жишээ. Нөгөө талаас амьдарч (сурж биш) мөнгө хийж, амьдрал ахуйгаа өөд нь татаж, аав ээжийнхээ ачийг хариулах учиртай нөхдүүд зүгээр л амьдралаас зугатааж байна гэсэн үг. Цаг нөхцөөж байна гэж хэлж ч болно.
No comments:
Post a Comment